Το Βαλς των Βρώμικων Δρόμων Νο.5

    Το Βαλς των Βρώμικων Δρόμων Νο.5

  τελευταίες δύο παραστάσεις στο Εμπρός

   Παρασκευή και Σάββατο
                                                 5 και 6 Φεβρουαρίου 2016

Η παράσταση, όπως και ολόκληρη η πορεία μας, είναι εμπνευσμένη από όλους εκείνους που σε οποιαδήποτε εποχή και τόπο, με οποιονδήποτε τρόπο απάντησαν σε αυτό που τους καταπίεζε δημιουργώντας χίλιες ερωτήσεις. Aπό αυτούς που τόλμησαν να σταθούν και να υπερασπιστούν τη γη και την ελευθερία, που είδαν εκεί που έμοιαζε να υπάρχει μόνο σκοτάδι. Από αυτούς που πίστεψαν ότι γίνεται και το έκαναν, χωρίς να περιμένουν να γίνει. Από όλους εκείνους που άλλαξαν τον κόσμο καβάλα στον Ροσινάντε, από όλους τους μάγειρες, εργάτες, κουβαλητές, στριατιώτες όλων των μεγάλων της ιστορίας, από όλους εκείνους που εγκλωβισμένοι στέκουν στατικοί, σχεδόν παθητικοί μπροστά στα γεγονότα και απορούν, που βάζουν ερωτηματικά και αγωνιούν χωρίς να ξέρουν αν μπορούν να δράσουν. Από όλους αυτούς που συνεχίζουν να ζουν μόνοι, ψάχνοντας διόδους επικοινωνίας μέσα από την χαμηλή αυτοεκτίμηση, μέσα από την αυτολύπηση που τους υποχρεώνει ένα παρόν που δεν τους λογαριάζει. Από όλα εκείνα τα σώματα που επιμένουν να κρατούν στην κορυφή το κεφάλι κι ας έχουν ένα ζυγό που τους βαραίνει το σβέρκο, από όλους αυτούς που μέσα από το μαγγανοπήγαδο μπορούν να αγναντεύουν την ανοιχτωσιά του ορίζοντα, από όλους εκείνους που χωρίς να το σκεφτούν βοήθησαν όπως μπορούσαν τον άλλο, τον ξένο, τον απέναντι. Από όλους εκείνους που έστω για μια στιγμή αμφισβήτησαν τα δεδομένα ακόμα και τις μεγαλύτερες βεβαιότητές τους και έπειτα ξαναγύρισαν στο καβούκι τους, από όλους αυτούς που γεύτηκαν έστω για μια στιγμή την προσωπική επαφή με την ζωή και τον κόσμο έξω από την παραδεδομένη εικόνα.

Οι Αδέσποτες Σκύλες είναι μια αυτοργανωμένη μουσικοθεατρική ομάδα που ξεκίνησε το 2008. Το Βαλς των Βρώμικων Δρόμων είναι η παραστάσιμη φόρμα που χρησιμοποιούν ως όχημα για να μιλήσουν για την κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα. Πρόκειται για μια παράσταση σαν συναυλία. Στην σκηνή 6 γυναίκες ηθοποιοί και 3 άντρες μουσικοί.
Στο Βαλς των Βρώμικων Δρόμων Νο 5 ακούγονται κείμενα των: Μπέκετ, Πεσσόα, Γκαλεάνο, Μπρεχτ, Καμύ καθώς και της Ντίνας Καφτεράνη. Η μουσική σύνθεση της πρωτότυπης μουσικής ανήκει στον Άγγελο Αγγελίδη.
Οι Αδέσποτες Σκύλες λειτουργούν με παπούτσι (ελεύθερη συνεισφορά) υποστηρίζοντας την ελεύθερη πρόσβαση στην τέχνη και είναι δίπλα σε κάθε αυτοργανωμένο εγχείρημα.

Σκηνοθεσία -δραματουργία: Ντίνα Καφτεράνη
Μουσική σύνθεση-κιθάρα: Άγγελος Αγγελίδης
Κίνηση: Χρυσάνθη Μπαδέκα
Δραματουργικό υλικό: Αδέσποτες Σκύλες


Οι Αδέσποτες Σκύλες:
Δήμητρα Γκλιάτη
Νάντια Καβουλάκου
Φραγκίτσα Κατωγυρίτη
Ντίνα Καφτεράνη
Τατιάνα Πίττα
Ανθούλα Χαιροπούλου

Μουσικοί:
Τύμπανα: Λέανδρος Φράτνικ
Κόντρα Μπάσο: Στάθης Διαμαντίδης

Ήχος: Μανώλης Παντελιάς
Φώτα: Αδάμ Τσαπέκος
Κατασκευή κουστουμιών: Mύρα Μεϊμάρη
Οργανωση: Ευγνωσία Κοκκινίδου
Αφίσα: Λεό Θειακός
Φωτογραφίες: Μαργαρίτα Κιάου

Πρεμιέρα στις 15/ο1/2016 στο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο ΕΜΠΡΟΣ
Κάθε Παρασκευή&Σάββατο ως 06/02/2016
Ώρα έναρξης 21:00

Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο Εμπρός
Ρήγα Παλαμήδη 2,Ψυρρή,Αθήνα
www.embros.gr

Αδέσποτες Σκύλες
Facebook: adespoteskyles
Blogspot: http://adespoteskyles.blogspot.gr/
Email: adespoteskyles@gmail.com
Υπεύθυνη επικοινωνίας: Ευγνωσία Κοκκινίδου

                   
                           

Τι θα γίνει μετά το όχι Σάντσο;

Το ερώτημα τί θα γίνει μετά το όχι εμπεριέχει μια παγίδα. Ο ερωτήσας περιμένει από τον ερωτηθέντα να απαντήσει δίνοντας μια εικόνα μέσα από στοιχεία της πραγματικότητας έτσι όπως την γνωρίζουμε ως τώρα:

 Η τηλεόραση είναι ο κατεξοχήν αρμόδιος σύμβουλος που μου υποδεινύει τι και πως να το βλέπω, ό,τι δεν το λέει η τηλεόραση δεν υπάρχει, οι τράπεζες είναι ένας θεσμός του οποίου η επιβίωση αξίζει περισσότερο από την ζωή και την ελευθερία σου, γιατί ταυτίζεις την επιβίωσή σου με την επιβίωσή του, οπότε το κράτος έχει στόχο να διατηρήσει ζωντανές τις τράπεζες και έτσι εσύ αντιλαμβάνεσαι ότι το κράτος σε φροντίζει και μεριμνά, γιατί αν δεν έχεις λεφτά δεν υπάρχεις δεν είσαι ικανός, γιατί οι φτωχοί είναι απλά ανίκανοι που δεν τα κατάφεραν μέσα στο αξιοκρατικό πλαίσιο που ζούμε, άνθρωποι αυτοκτόνησαν για χρέη, γιατί έτσι είναι ο κόσμος, ότι η οικονομία είναι όροι ακατανόητοι και αριθμοί πάνω σε τραπέζια διαπραγματεύσεων και σε χρηματιστηριακούς πίνακες, και όχι η καθημερινή βιωμενη ζωή, ότι το χρέος πρέπει να επιβιώσει άσχετα με το τί θυσίες θα χρειαστούν,ότι η πολιτική είναι η τέχνη της διαβολής και της πλάνης και είναι πολύ ρομαντικό να μιλά για αξίες όπως ελευθερία, ισονομία αλληλεγγύη εδώ ο κόσμος χάνεται οι τράπεζες κλείνουν, και δεν σε αφορά (η πολιτική) παρά μόνο όποτε βάλλεται το πορτοφόλι σου, γιατί έχεις ταυτίσει την ζωή σου με το πορτοφόλι σου που το γεμίζει η τράπεζα, και ο ιδρώτας σου γιατί μόνο με τον ιδρώτα σου μπορείς να επιβιώσεις, με τον ιδρώτα σου που δροσίζει τσέπες άλλων και όχι την δημιουργικότητά σου οπότε οποιοσδήποτε άλλος τρόπος να βρεις το φαγητό σου είναι ανόητος ή ρομαντικός, ανέφικτος γιατί δεν υπάρχει εναλλακτική παρά μόνο αυτή που σου προτείνουν εδώ και 5 χρόνια ολοφάνερα αν και το παιχνίδι έχει ξεκινήσει πολύ νωρίτερα.

Το όχι δεν ταιριάζει με αυτή την πραγματικότητα. Είναι σπάραγμα μιας άλλης πραγματικότητας που πλησιάζει. Είμαστε τόσο φοβισμένοι που πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος, άλλος δρόμος. Είμαστε εκπαιδευμένοι να βλέπουμε τον νεοφιλελευθερισμό  ως την μόνη πραγματικότητα, τον εγκεκριμένο τρόπο να ζούμε. Νομίζουμε ότι είμαστε μόνοι. Τόσα χρόνια εκπαίδευση στον κοινωνικό αυτοματισμό εχουμε ξεχάσει το πως να συνδεόμαστε ως κοινωνία. Η λέξη αλληλεγγύη θυμίζει κάτι ξεχασμένους επαναστάτες εκτός τόπου και χρόνου. Ή φυλές του αμαζονίου. Έχουμε χάσει τις έννοιες. Τις λέξεις. Μας έδωσαν άλλες τα τελευταία χρόνια που μοιάζουν με αρρώστιες ακατανόητες άρα πολύ σοβαρές και σημαντικές. σπρεντ τοξικά ομόλογα κλπ

 καπιταλ κοντρολ χρήμα χρέος ευρώ δραχμή. Αν δεν περιλαμβάνονται αυτές οι έννοιες η κουβέντα δεν είναι αρκούντως σοβαρή.

 Την επόμενη μέρα δεν ξέρω πως θα λειτουργήσει η κυβέρνηση. Ξέρω μόνο πως ήδη ακούω την ανάσα του ροσινάντε να πλησιάζει.

Δικαίωμα στο όνειρο.

ΟΧΙ

.

Οι Αδέσποτες Σκύλες στο 3ο Αντιφασιστικό Φεστιβάλ Παραστατικών Τεχνων με την Μανια Παπαδημητρίου

Οι Αδέσποτες Σκύλες μαζί με την Μάνια Παπαδημητρίου
σας περιμένουμε την Κυριακή 22 Μαρτίου στις 20:30 
στο 3ο Αντιφασιστικό Φεστιβάλ Παραστατικών Τεχνών 
που θα πραγματοποιηθεί στο αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο Εμπρος (19-29 Μαρτίου). 
Θα παρουσιάσουμε το Βαλς των Βρώμικων Δρόμων Νο.4 σε σουπερ εμπλουτισμένη έκδοση με τη συμμετοχή της Μανιας Παπαδημητρίου.

Επίσης θα κανουμε μια εμφάνιση το Σάββατο 21 Μαρτίου στις 16:00 στο Σύνταγμα.

Το πρόγραμμα του φεστιβάλ:
https://antifaperformingarts.wordpress.com/programma/

.

Δεν Είναι Αρκετό

Ένας προβολέας, μια σταγόνα ιδρώτα κυλάει στην πλάτη μου, επιμένω στο ρυθμό. Η ανάσα δυσκολεύει, την κατεβάζω κάτω στα σωθικά, όσο μπορώ πιο βαθιά, νιώθω τη μήτρα μου να ζωντανεύει. Οι νότες της κιθάρας χοροπηδάνε στην πλάτη μου. Ο χτύπος του κρουστού συντονίζεται με το χτύπο της καρδιάς μου. Τα δίνω όλα αλλά δεν είναι αρκετό. Ο κόσμος κοιμάται. Μπορεί να συγκινηθεί, αλλά συνεχίζει να κοιμάται. Δεν είναι ότι εγώ είμαι ξύπνια και άρα καλύτερη. Αλλά δεν καταλαβαίνουν. Θέλω να τα σπάσω όλα. Καμιά φορά νιώθω γελοία όταν συγκλονίζομαι ολόκληρη από αυτό που λέω κι όμως γύρω αταραξία.

Ένας προβολέας μου καίει τα μάτια, με ζεσταίνει, θέλω να διεισδύσω στις καρδιές των ανθρώπων μέσα από τα μάτια τους. Δεν είναι αρκετό. Θέλω να μπουν τα λόγια στις καρδιές τους. Δεν είναι αρκετό. Θέλω να σηκωθούν να φωνάξουν και να χορέψουν μαζί μου. Δεν θέλω μόνο να με κοιτάνε.

Θέλω να φωνάξουν μαζί μου και να χορέψουν οι καρδιές τους.

Αλλά ποια είμαι εγώ που θα το κάνει αυτό; Κι αν δεν επιθυμούν αυτή την ταραχή; Δεν μπορώ όμως να ζητάω και συγγνώμη! Η ψυχή μου είναι μια κρυμμένη ορχήστρα που καίγεται να φανερωθεί!

Μια γυναικεία φιγούρα με φτερά και λουλούδια στα μαλλιά, ψιλόλιγνη, πιο κοντή και αφράτη, δεν έχει σημασία. Κωμικοτραγική φιγούρα. Όμορφη και οικεία, ταυτόχρονα ακραία σαν από άλλο σύμπαν. Λάμπει με μια πληγή. Μεγάλη ή μικρή δεν έχει σημασία. Την έχει αποδεχτεί, την έχει πάντα μαζί της και την μοιράζεται. Από εκεί μιλάει, από την πληγή. Πόσο βαθιά πρέπει να σκάψω; Πόσο χρειάζεται να εκτεθώ;

Μια γυναίκα μιλά, μια γυναίκα στέκεται όρθια, μια γυναίκα πέφτει κάτω και σηκώνεται τραγουδώντας. Μια γυναίκα: δια στόματος πολλών. Είναι ένα διαμάντι αυτό που θέλει να χαρίσει: μονάκριβο.

Νάντια Καβουλάκου- Αδέσποτη Σκύλα

.

Oι Αδέσποτες Σκύλες στο Εμπρός τις Πέμπτες του Φλεβάρη

Οι Αδέσποτες Σκύλες έχουμε την μεγάλη χαρά να παρουσιάσουμε το καινούριο Βαλς των Βρώμικων Δρόμων Νο.4 για 4 παραστάσεις, τις 4 Πεμπτες του Φλεβάρη στο αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο Εμπρός!

Πέμπτη 5, 12, 19 και 26 Φεβρουαρίου στις 21:30
στο Εμπρός, Ρήγα Παλαμηδίου 3,Ψυρρή.

Έξοδος με ελεύθερη συνεισφορά.







.

Το Βαλς των Βρώμικων Δρόμων Νο.4 τον Δεκεμβρη στην Αθήνα

Oι Αδέσποτες Σκύλες 

γαβγίζουν στους δρόμους της Αθήνας τον Δεκέμβρη 
και θα χορέψουν το "Bαλς των Bρώμικων Δρόμων Νο4¨


-Πέμπτη 18/12 Impact Hub Athens 22:00
Kαρα'ι'σκάκη 28,Ψυρρή

-Παρασκευή 19 & 26/12 Καφέ Γκρί 21:30
Θεμιστοκλέους 80,πλατεία Εξαρχείων

-Δευτέρα 29/12 Καφενείο Κρίκος 21:30
Γεν.Κολοκοτρώνη 49,Κουκάκι

φωτό: Χριστίνα Κουκούτση








.